lunes, diciembre 01, 2014

[El último año de Pessoa(s); día 2]

[El último año de Pessoa(s); día 2]
1/12/1934

Poemas y fragmentos ortónimos

* * *

Después de haber seguido
la calle que no veía,
me quedé en la encrucijada,
desperté de la engañada
confusión en que yo iba
firmememente perdido.

No sé que vida es esta
en cuyo medio estoy,
que tiene tantos caminos
que son como peldaños
en que se me acumuló
la fuerza que me resta.

Dudo, porque tanto hay
que no puedo escoger.
¡Tanto camino, y yo
sin saber cuál es el mío!
Tanto, y yo sin saber
cuánto, cuánto, cuánto...

Cuánto me valdría
ir por este o por aquel
de los caminos que hay.
¿Hacia dónde van ellos?
[]
[]

Si al menos yo supiese
hacia dónde quiero ir,
si al menos mente o suerte
me dejesen dónde está el norte,
para yo poder seguir
entre la sombra y la plegaria.


Fernando Pessoa, 1-12-1934
Traducción de Carlos Ciro

Depois de ter seguido
A estrada que não via,
Fiquei na encruzilhada,
Accordei da enganada
Confussão em que eu ia
Firmemente perdido.

Não sei que vida é esta
Em cujo meio estou,
Que tem tantos caminhos
Que são como escaninhos
Em que se me arrumou
A força que me resta.

Hesito, porque ha tanto
que não posso escolher,
Tanto caminho, e eu
Sem saber qual o meu!
Tanto, e eu sem saber
O quanto, o quanto, o quanto...

O quanto me valera
Ir por este ou aquelle
Dos caminhos que estão
Elles para onde vão?
[]
[]

Se ao menos eu soubesse
Para onde quero ir,
Se ao menos mente ou sorte
Me dissese onde é o norte,
Para eu poder seguir
Entre a sombra e a prece.



1 comentario:

Leticia dijo...

Gracias por ofrecernos la exquisitez y poderosa poesía de Pessoa. Un placer que compartes y deleita.
Carlos Ciro, bravo por tu blog y esta, una de tantas enriquecedoras entradas.

TaBaCaRio

En el mes del nonagésimo aniversario de publicación del que tal vez sea el más recordado poema de Fernando Pessoa, esta traducción de Tabaca...